parallax background

Wymagania sanitarno-higieniczne dla saun – pomieszczenie o wysokiej temperaturze

 

Do elementów strefy saun zalicza się: pomieszczenie o wysokiej temperaturze, pomieszczenie z instalacją grzewczą, prysznic oraz basen do ochładzania ciała (powinien znajdować się w osobnym pomieszczeniu albo na zewnątrz budynku), pokój do wypoczynku, elementy wyposażenia do kąpieli stóp i pomieszczenie techniczne. Zważywszy na fakt, że w saunie są wydawane ręczniki, należy także zadbać by były one odpowiednio przygotowane i przechowywane w suchych i dobrze wentylowanych pomieszczeniach.

 
 
 

Planując budowę sauny należy pamiętać, że ściany oraz strop powinny być wykonane lub wykładane materiałami, które nie nagrzewają się do wysokiej temperatury, dobrze pochłaniają wilgoć i zapewniają izolację termiczną. Najczęstszym rozwiązaniem jest stosowanie wysuszonego litego drewna z małą zawartością żywicy (w przeciwnym razie jest uwalniana w formie olejków eterycznych przy wysokiej temperaturze). Popularnymi gatunkami drewna wykorzystywanego podczas budowy sauny są świerk kanadyjski, świerk skandynawski oraz abachi i osika. Materiał musi być odpowiednio przygotowany - wysezonowany, doskonale wygładzony. Deski stosowane wewnątrz kabiny nie mogą być impregnowane środkami chemicznymi, gdyż w warunkach saunowych stanowią duże zagrożenie dla zdrowia. W kabinie nie należy stosować metalowych elementów (w razie konieczności zespolenia śrubami powinny być zagłębione i zabezpieczone nakładką z tworzywa sztucznego). Zewnętrzne ściany sauny oraz drzwi kabiny mogą być pokryte chemicznym impregnatem. Wymagana jest także odpowiednia izolacja termiczna z zastosowaniem membrany paroszczelnej.

Drzwi sauny powinny być odpowiednio przystosowane - wykonane z przezroczystego materiału lub z drewna wyposażone w przeszklony otwór. Klamki z obu stron drzwi powinny być drewniane. Drzwi muszą łatwo się otwierać na zewnątrz pomieszczenia, alby umożliwić szybkie opuszczenie kabiny. Nie mogą mieć zamka ani zapadki.

Uznaje się, że w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla uczestników kabina powinna mieć między 1,9 a 2,5 metra, a na jednego saunującego powinno przypadać co najmniej 2m3.

W kabinie powinien być przynajmniej jeden rząd ławek o wysokości minimum 50 cm, a głębokości co najmniej 55cm. Wykonane powinny być z nieimpregnowanego drewna, w formie listew z pozostawionymi miedzy nimi przerwami. Często stosowanym rozwiązaniem jest kilka rzędów ławek, na różnych wysokościach. Najwyższy powinien być na poziomie co najmniej 1,2m od sufitu. Na jednego użytkownika sauny przydzielone powinno być co najmniej 1m długości ławki. Posadzka kabiny powinna być wykonana z antypoślizgowego materiału, który jest odporny na zmywanie. Konieczne jest wyprofilowanie podłogi, w taki sposób aby woda mogła odpływać do wpustu kanalizacyjnego (powinien on znajdować się w sąsiedztwie kabiny, jeżeli nie jest to możliwe kratka może znajdować się w kabinie sauny, jednak musi być odpowiednio zabezpieczona, aby odory z systemu nie przedostawały się do pomieszczenia.

Źródłem ciepła powinien być piec opalany drewnem, płynnym paliwem, wykorzystujący prąd albo promienniki na podczerwień. Powinien znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie kabiny do nagrzewania. Istotne jest, żeby piec umożliwiał nagrzanie powietrza kabiny, a jednocześnie nie zanieczyszczał jej produktami spalania. Piece, w których wykorzystywane są paliwa stałe lub gazowe oraz instalacje odprowadzające dym nie powinny się znajdować w kabinie. Do jej nagrzewania mają służyć wymienniki ciepła. Należy zabezpieczyć grzejniki przed ich przypadkowym dotknięciem przez użytkowników sauny, powinny one także mieć zabezpieczenia chroniące przed nadmiernym i zbyt szybkim przenikaniem ciepła do kabiny.

Należy zapewnić w saunie odpowiednie oświetlenie, dzięki czemu zmniejszy się ryzyko upadku oraz urazu saunujących. W kabinie powinny być w widocznych dla użytkowników miejscach zegar oraz termometr (powinien być umieszczony min. 1m od źródła ciepła, na wysokości niższej niż 2 m od podłogi). Istotnym jest wyposażenie kabiny w przycisk alarmowy, który pozwoli szybko zawiadomić personel o nagłej sytuacji w pomieszczeniu np. o zasłabnięciu któregoś z uczestników.

W celu zapewnienia maksymalnego komfortu użytkowników należy także zadbać o odpowiednio zaprojektowany system wentylacji. Wlot powietrza powinien znajdować się pod piecem  (bardzo często jest to także szpara w drzwiach), a jego wylot na suficie lub ścianie (ok. 15-45 cm od sufitu). Wielkość wlotu oraz wylotu powietrza powinna być taka sama, co zapewni wymianę powietrza w saunie. Proces całkowitej wymiany powietrza w kabinie powinien mieścić się w zakresie 3-8 wymian w ciągu godziny.