B ardzo dużo słyszy się o zaletach sauny, o jej właściwościach zdrowotnych, o tym, że po saunie jesteśmy zrelaksowani, a nasze ciało zregenerowane. Z pewnością większość z Was spotkała się z listą przeciwwskazań, z powodu których powinniśmy zrezygnować z wizyty w saunarium. Zmiany skórne mogą mieć różne podłoża, a co za tym idzie nie można ich traktować tak samo. Postaramy się zatem bardziej zgłębić temat problemów skórnych. Wyjaśnimy jakie konsekwencje dla osób z problemami dermatologicznymi może mieć wizyta w saunie. Należy pamiętać, że poniższy artykuł nie może być traktowany jako alternatywa wizyty u lekarza. Może się okazać, że ze względu na wiele czynników, zalecenia lekarskie będą zupełnie sprzeczne z wnioskami prezentowanymi poniżej.
Cellulit
CELLULITU nie należy mylić z CELLULITISEM, który jest zapaleniem tkanki łącznej i nieleczony może prowadzić do bardzo poważnych powikłań. Cellulit zwany także skórką pomarańczową to nic innego jak nieprawidłowe rozmieszczenie tkanki tłuszczowej, występujące razem ze zmianami tkanki podskórnej. Najczęściej przyczyną powstania cellulitu są gwałtowne zmiany hormonalne np. okres dojrzewania, ciąża lub menopauza. Zwykle problem cellulitu dotyczy kobiet, rzadziej uskarżają się na niego panowie. Efektem cellulitu jest tzw. skórka pomarańczowa, czyli nierówno pofałdowana powierzchnia skóry, którą można zaobserwować przede wszystkim na pośladkach, udach lub biodrach. Zła dieta oraz siedzący tryb życia sprzyjają odkładaniu się tłuszczu w organizmie, co w konsekwencji prowadzi do nadwagi. Stąd już tylko krok do powstania fałdków skórnych.
Reklamy telewizyjne często próbują nas przekonać do tego, że gdy zastosujemy krem antycellulitowy, to problem zniknie. Niestety wymaga to więcej wysiłku niż tylko smarowanie kremem ciała po kąpieli. Oprócz zabiegów medycznych możemy sami podjąć pewne kroki, aby przywrócić skórze jej piękno. Przede wszystkim należy zmienić nawyki żywieniowe i zacząć się ruszać. Bardzo pomocny okazuje się też regularny energiczny masaż, gdyż pobudza on krążenie krwi i poprawia pracę komórek oraz wspomaga odprowadzanie wody i limfy z tkanek. Z nadmiernym gromadzeniem się wody i odpadów uwięzionych w kieszonkach podskórnych możemy walczyć poprzez regularne wizyty w saunie na podczerwień. Takie zabiegi z pewnością przyspieszą działanie wszelkich programów antycellulitowych.
Trądzik, pryszcze, wągry
Trądzik to choroba skóry o podłożu hormonalnym, polegająca na łojotoku, czyli nadmiernej produkcji łoju przez gruczoły łojowe. Objawami trądziku są wągry lub pryszcze. Łój prowadzi do zamykania porów skóry w następstwie czego powstaje zakażenie bakteryjne. W zależności od przebiegu można wyróżnić kilka rodzajów trądziku. Jednym z nich jest trądzik niezapalny, który można rozpoznać po zaskórnikach. Te z kolei dzielą się na otwarte (czarne) i zamknięte (białe). Gorszym rodzajem jednak jest trądzik zapalny, charakteryzujący się grudkami podskórnymi. Zwykle towarzyszy temu swędzenie. Mimo, że ciężko jest się powstrzymać od drapania, warto to zrobić, gdyż drapiąc się powodujemy otwarcie miejsc chorobowo zmienionych roznosząc tym samym bakterie w inne miejsca na ciele.
Leczenie zależy od rodzaju trądziku i musi być skonsultowane z dermatologiem. Nieodpowiednia metoda leczenia może spowodować pogorszenie zamiast poprawę kondycji skóry. Przeglądając fora internetowe można natknąć się na liczne wypowiedzi, które jednoznacznie sugerują, że regularne korzystanie z sauny powoduje zanikanie pryszczy i wągrów. Faktem jest, że pocenie się w saunie powoduje usuwanie nagromadzonych zanieczyszczeń poprzez otwarcie porów skórnych. Jeśli dopuścimy do rozsiania bakterii (z otwartych porów zmienionych chorobowo) w inne miejsca, w krótkim czasie na skórze pojawią się kolejne pryszcze. Należy zatem pamiętać o zachowaniu zasad higieny, czyli np. ocieranie potu ręcznikiem w trakcie saunowania, a przede wszystkim o dokładnym prysznicu zaraz po wyjściu z sauny.
Tatuaże
Temat tatuaży był już przez nas omawiany w TYM ARTYKULE, dlatego zachęcamy do lektury. Jeśli jesteśmy świeżo po sesji u tatuatora powinniśmy unikać przebywania w pomieszczeniach, w których panuje wysoka temperatura i wilgotność, aby pozwolić skórze się zagoić.
Strupy
Strup (wg Wikipedii) – w dermatologii, wykwit powstały wskutek zasychania płynu wysiękowego, treści ropnej lub krwi na powierzchni pęcherzyków i pęcherzy, owrzodzeń bądź nadżerek, albo ran. Pod warstwą strupów zachodzi proces gojenia – im proces gojenia jest bardziej zaawansowany, tym przyleganie strupa do podstawy jest luźniejsze. Po odpadnięciu strupa pozostaje czasowe przebarwienie, lub jeśli pod powierzchnią strupa było owrzodzenie – pozostaje blizna.
Jeśli posiadamy na skórze duże i świeże strupy powinniśmy zdecydowanie wstrzymać się z saunowaniem do momentu aż same odpadną lub rana zabliźni się. Rozmoczenie strupa może spowodować jego odpadnięcie i wyciek z rany, co spowoduje wydłużenie czasu gojenia. Nie trudno wtedy o infekcję. W kontakcie z wysoką temperaturą możemy także odczuwać dyskomfort w postaci pulsowania. Do sauny nie wolno wchodzić z otwartymi ranami.
Cera naczynkowa
Osoby z cerą naczynkową powinny unikać sytuacji stresowych, przyjmowania tabletek antykoncepcyjnych, nagłych zmian tętna czy też nawiewu gorącego powietrza np. z suszarki do włosów. Wymienione czynniki mogą powodować poszerzanie się naczyń krwionośnych. Korzystanie z gorącej sauny lub łaźni parowej również spowoduje rozszenie naczyń krwionośnych. Szkodę może spowodować także gwałtowna zmiana temperatury np. przejście z gorącego pomieszczenia do takiego, w którym działa klimatyzacja. Obraz ten idealnie wpasowuje się w charakterystykę saunowania - proces nagrzewania i schładzania ciała.
Zdania specjalistów są w tym temacie podzielone. Jedni kategorycznie zabraniają korzystania z sauny osobom z cerą naczynkową, a inni twierdzą, że wręcz należy hartować organizm poprzez korzystanie z saun o umiarkowanych temperaturach jak np. biosauna albo sauna IR po uprzednim zamknięciu rozszerzonych naczynek.
Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)
Sucha, zaczerwieniona, skłonna do podrażnień i alergii swędząca skóra, to najbardziej charakterystyczne objawy skóry atopowej. Osoby, które zaobserwują u siebie takie objawy powinny koniecznie skonsultować się z lekarzem dermatologiem w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia. Choroba ta może objawić się już w wieku niemowlęcym, ale także po 20. roku życia. Zwykle ma ona podłoże genetyczne i jest ona reakcję alergiczną na alergeny obecne w powietrzu lub w pokarmie. Zbyt częste drapanie miejsc dotkniętych AZS prowadzi do pęknięć naskórka. Przewlekły stan zapalny może powodować zgrubienie i rogowacenie skóry, co daje efekt rybiej łuski.
W przypadku AZS bardzo ważne jest dbanie o higienę oraz unikanie chemii, która może pogorszyć stan zapalny. Należy zatem używać delikatnych balsamów i kremów do ciała. Nadmierne pocenie się działa na skórę atopową drażniąco i wysuszająco, dlatego zaleca się, aby w dni upalne nosić lekkie i przewiewne ubrania, a przed wyjściem na słońce stosować kremy z wysokim filtrem SPF. Nie ma kategorycznego zakazu korzystania z saun, lecz podczas korzystania z nich należy pamiętać o częstym wycieraniu potu. W ten sposób można zminimalizować ryzyko pogorszenia się stanu skóry.
Grzybica
Grzybica jest chorobą zakaźną wywołaną przez grzyby chorobotwórcze. Jej rozwojowi sprzyja ciepłe i wilgotne środowisko. Małe, często niewidoczne otarcia naskórka, to miejsca, przez które najczęściej grzyby przedostają się do naszego organizmu. Niektóre osoby są bardziej podatne na zarażenia infekcjami grzybiczymi. Czynnikami podwyższającym ryzyko zakażenia mogą być przebyte choroby, obniżona odporność organizmu, przyjmowanie niektórych leków. Aby uniknąć zakażenia należy przestrzegać bardzo rygorystycznie zasad higieny oraz unikać kontaktu z zarażoną osobą, a także zaprzestać korzystania z tych samych przedmiotów, z których ona korzysta (ręczniki, grzebień, klapki, itp.). Grzybicą można zarazić się w miejscach, gdzie przebywa wiele osób. Nosząc obuwie, które jest używane przez wiele osób (np. przymierzanie obuwia w sklepie, zakładanie łyżew z wypożyczalni lub obuwia do kręgli), korzystając ze wspólnych urządzeń i pomieszczeń sanitarnych (toalety, prysznice), idąc do fryzjera, który używa źle zdezynfekowanych narzędzi zwiększamy ryzyko zakażenia.
Grzybica może być powierzchniowa (występuje na skórze owłosionej i nieowłosionej, paznokciach i błonach śluzowych) lub głęboka (układowa, narządowa lub uogólniona). Objawy zwykle zależą od jej rodzaju. W przypadku grzybicy skóry, na początku pojawiają się swędzące i piekące maleńkie pęknięcia. Skóra wokół nich staje się biaława, jest wilgotna i rozpulchniona, a nieleczona prowadzi do powstania pęcherzyków, które się złuszczają. Bardzo często grzybicy towarzyszy brzydki zapach.
Leczenie grzybicy powierzchniowej zwykle polega na smarowaniu miejsc zmienionych chorobowo maścią lub kremem. Czasami terapia wspomagana jest poprzez leki podawane doustnie. Niestety jest to długotrwały proces, gdyż może on trwać od 2 do 3 miesięcy. Leczenia nie wolno przerywać w trakcie jego trwania, mimo że skóra wróciła do swojego pierwotnego wyglądu, gdyż grzyby w dalszym ciągu pozostają na skórze i po odstawieniu leków zaczynają się mnożyć. Przez ten czas nie wolno korzystać z obiektów basenowych, jacuzzi, czy saunariów. Ze względu na swoje bezpieczeństwo i bezpieczeństwo innych osób korzystających ze wspólnych atrakcji w takich miejscach.
Mając na względzie powyższe fakty, warto podkreślić jak ważne jest, by pamiętać o podłożeniu ręcznika pod stopy. Nigdy nie wiemy, kto przed nami siedział na deskach i czy przypadkiem nie zostawił "pamiątki" w postaci naskórka z grzybicą. Dlatego zachęcamy do używania ręcznika przez wzgląd na własne zdrowie.
