M imo tego, że współczesne sauny ściśle kojarzymy z Finlandią, nie jest ona jedynym krajem w którym rozwinęła się bogata kultura saunowania. Przedstawiamy listę państw, które również cieszą się długowiecznymi tradycjami związanymi z sauną.
Japonia
Japońskie łaźnie publiczne, zwane onseny lub sento, stanowią integralną część japońskiego systemu społecznego. Wnętrze tradycyjnego sento jest bardzo dekoracyjne. Łaźnie są podzielone na cześć żeńską i męską, w jednej i drugiej stoją kamienie albo marmurowe wanny. Kąpiel jest jednak zabiegiem bardziej rekreacyjnym niż higienicznym. Japończycy twierdzą bowiem, że zażywanie kąpieli służy bardziej higienie duchowej niż fizycznej.
Sento, piękne świątynie przeznaczone do higieny i kąpieli pozwalają wejrzeć głębiej w kuturę samej Japonii.
Rosja
Ruska bania już od wieków stanowi integralną część kultury Rosji. Jest to sauna sucha, opalana drewnem, w której do ogrzania przestrzeni służy piec z kamieniami. Do bani przychodzi się podczas rozpalania w piecu. Czekając na kąpiel pije się ziołowe napary. Kamienie po rozgrzaniu zostają polane wodą, a po kąpieli chłoszcze się ciało witkami. Bania często ulokowana jest obok jeziora lub rzeki, w celu szybkiego schłodzenia ciała po kąpieli. O ruskiej bani można przeczytać również w tym artykule.
Bania jest motywem w wierzeniach ludowych jako miejsce, w którym dochodziło do kontaktu z demonami.
Islandia
Islandzka sauna, mimo że nie jest bardzo popularna, jest bardzo interesująca. Bogata w minerały woda w basenach w całej Islandii jest naturalnie podgrzewana w wyniku działalności wulkanicznej w tym regionie. Naturalne gorące źródła są powszechne wśród turystów i mieszkańców, w tym znanej na całym świecie Błękitnej Laguny. Islandzkie sauny i spa, choć rzadkie w Ameryce Północnej i Europie, naśladują bardziej naturalny układ Islandii.
Kąpiel w wodach Błękitnej Laguny ma działanie leczniczne, pomaga w chorobach skóry.
Turcja
Turecki Hammam jest uważany za formę publicznego kąpania, oczyszczania i relaksu. Istnieje już od XV wieku, kiedy Imperium Osmańskie podbiło Konstantynopol od Rzymian. Kiedy to się stało, rzymski styl kąpieli publicznych połączył się ze stylem islamskim, czego rezultatem było wspomniane wyżej Hammam. Tradycyjnie turecka łaźnia rozpoczyna się pokojem do ogrzania, drugim pokojem do mycia i czyszczenia ciała, a następnie trzecim pokojem do chłodzenia.
Tureckie słowo ḥamām oznacza łazienka lub toaleta.
